ανάπτυξη
|
ΜΑΪΟΣ 2014 57
Τ
ο οκτάμετρο βοηθητικό (!) φουσκωτό έφτασε μέχρι
την παραλία και ο απεσταλμένος του μεγιστάνα επι-
σκέφθηκε τη μικρή, αλλά γκουρμέ καντίνα (σερβί-
ρει αχινούς και ψάρια που ψαρεύει κάθε πρωί ο ιδιο-
κτήτης της) και ζήτησε να αδειάσουν άμεσα τα λιγοστά τραπέζια
ώστε να γευματίσουν ο κροίσος και η παρέα του. Φυσικά θα
πληρωνόταν με το παραπάνω.
Η απάντηση του μεροκαματιάρη καντινιέρη, που μεταφέρει κα-
θημερινά τις προμήθειες του από την πόλη δια θαλάσσης, ήταν
αποστομωτική.
«Πρώτον», είπε στον απεσταλμένο, «πες στο αφεντικό σου ότι
εγώ δεν διώχνω τους πελάτες μου για να φάει αυτός και η παρέα
του» (στην πραγματικότητα η απάντηση ήταν λιγότερο ευγενική).
«Δεύτερον, να αράξει τη βάρκα του (σ.σ. μήκους άνω των 100
μέτρων) παραπέρα γιατί μας κόβει τη θέα».
Ο απεσταλμένος επέστρεψε στη «βάρκα» του Ρώσου μεγιστά-
να, ο καπετάνιος έριξε άγκυρα παραπέρα και με τα κιάλια πα-
ρακολουθούσαν πότε άδειαζε τραπέζι προκειμένου να σπεύσουν
να καθίσουν, δίπλα στους λοιπούς ταπεινούς τουρίστες.
Ο ιδιοκτήτης της καντίνας χρέωσε στο μεγιστάνα όσα θα χρέωνε
και σε οποιονδήποτε άλλο. Έχασε βέβαια τις εισπράξεις ενός μήνα
–τόσα του είχε προσφέρει αρχικά ο απεσταλμένος του ζάπλουτου
Ρώσου για να διώξει τους υπόλοιπους πελάτες– έσωσε, ωστόσο,
την αξιοπρέπεια τη δική του και της χώρας σε περίοδο κρίσης.
Η παραπάνω ιστορία είναι πραγματική, συνέβη σε περίοδο κρί-
σης και είναι εξόχως διδακτική. Ιδιαίτερα αν λάβουμε υπόψη
μας ότι ο συγκεκριμένος Ρώσος μεγιστάνας επισκέπτεται κάθε
χρόνο το νησί, όπως και πολλοί άλλοι πλούσιοι σκαφάτοι.
Και επί της ουσίας απαντά στο ερώτημα τι είδους τουρισμό θέλου-
με ως χώρα, αλλά και γιατί μας επιλέγουν ως τουριστικό προορι-
σμό επισκέπτες όλων των οικονομικών και κοινωνικών τάξεων.
Όσοι λοιπόν αναφέρονται στον εμπλουτισμό του τουριστικού
μας προϊόντος ώστε να το κάνουμε πιο ανταγωνιστικό, θα πρέ-
πει να είναι πολύ πιο συγκεκριμένοι. Και οι προτάσεις που κα-
ταθέτουν προς αυτή την κατεύθυνση θα πρέπει να λαμβάνουν
υπόψη τους ότι αν η ηλιόλουστη Ελλάδα απεμπολήσει τα συ-
γκριτικά της πλεονεκτήματα, τότε το όνειρο της ανάπτυξης θα
εξελιχθεί σε εφιάλτη.
Το φυσικό της περιβάλλον, με την εξαιρετικής ομορφιάς ακτο-
γραμμή χιλιάδων χιλιομέτρων (το συνολικό μήκος των ακτών,
μαζί με τις ακτές των νησιών, φτάνει τα 15.020,9 χιλιόμετρα), η
αρχιτεκτονική, η ιστορία και ο πολιτισμός καθιστούν την Ελλάδα
μεταξύ των σημαντικότερων τουριστικών προορισμών διεθνώς.
Σύμφωνα μάλιστα με την τελευταία διεθνή έρευνα που πραγμα-
τοποίησε η Tripadvisor για την καταγραφή των διεθνών τουρι-
στικών τάσεων και στην οποία συμμετείχαν 61.007 άτομα από
όλο τον κόσμο, η Ελλάδα συγκαταλέγεται στο top 10 των προο-
ρισμών που ονειρεύονται να επισκεφθούν όλες οι εθνικότητες.
Προφανώς οι ξένοι δεν ονειρεύονται μερικές μέρες διακοπών
στη χώρα μας επειδή διαθέτει τεράστιων διαστάσεων υπερσύγ-
χρονες ξενοδοχειακές μονάδες πάνω στο κύμα, απομονωμένες
από τους μόνιμους κατοίκους, ούτε παραλίες με ομπρέλες και
ξαπλώστρες που πρέπει να ακριβοπληρώσεις ώστε να απολαύ-
σεις τα γαλανά νερά του Αιγαίου και του Ιονίου.
Δεν ονειρεύονται να γευτούν μιλφέιγ πατάτας, μελιτζάνας και κο-
λοκυθιού με κρέμα μπεσαμέλ ή ντιπ γιαουρτιού με αγγουράκι και
σκόρδο (γκουρμέ περιγραφές για το μουσακά και το τζατζίκι).
Η κυβέρνηση (για την ακρίβεια το Υπουργείο Οικονομικών),
στη δικαιολογημένη αγωνία της να προσελκύσει επενδύσεις
και να δώσει νέα ώθηση στη «βαριά βιομηχανία», τον τουρισμό,
προχώρησε στην κατάθεση σχεδίου νόμου για τη χρήση του αι-
γιαλού (ήταν σε δημόσια διαβούλευση μέχρι τις 13 Μαΐου 2014),
προκαλώντας κύμα αντιδράσεων από φορείς και βουλευτές
όλων των κομμάτων.
Κι αυτό γιατί αποτελεί κοινή διαπίστωση ότι η νομοθετική πα-
ρέμβαση έρχεται σε κατάφωρη αντίθεση με το Σύνταγμα, τη
νομολογία του Σ.τ.Ε., αλλά και το κοινοτικό δίκαιο για την προ-
στασία του περιβάλλοντος.
Εξίσου, ίσως δε και περισσότερο, σημαντική είναι η αντίδραση
της κοινωνίας των πολιτών, καθώς μέσω των social media υπήρ-
ξε άμεση κινητοποίηση και συλλογή υπογραφών με αίτημα την
απόσυρση του επίμαχου νομοσχεδίου. Οι λιγότερο αισιόδοξοι
προσδοκούν, τουλάχιστον, σε βελτιώσεις.
Βάσει του αρχικού κειμένου του νομοσχεδίου, η άφεση αμαρτιών
για τις αυθαιρεσίες που έχουν γίνει μέσα στη ζώνη του αιγιαλού
μοιάζει να είναι το μικρότερο (!) κακό, καθώς υπάρχει πρόνοια για
τη νομιμοποίηση παρανομιών που θα γίνουν στο μέλλον.
Προβλέπονται εξάλλου παρεμβάσεις σε παραλίες από ξενοδο-
χειακές μονάδες βάσει ποσόστωσης, δηλαδή για κάθε κλίνη η
επιχείρηση θα μπορεί να μπαζώνει πέντε τετραγωνικά.
Ειδικότερα, δίνεται το πράσινο φως στην επιχωμάτωση της
παραλίας «για την εξυπηρέτηση όμορων επιχειρήσεων» και
ειδικά αυτών που θα χαρακτηριστούν στρατηγικές επενδύσεις.
Προβλέπονται, εξάλλου, επιπλέον παραχωρήσεις θαλάσσιου ή
λιμναίου χώρου σε επιχειρήσεις, για να κατασκευάσουν πλωτές
εξέδρες με επιφάνεια έως 150 τετραγωνικά μέτρα και πάρκα
αναψυχής έως 1.500 τετραγωνικά μέτρα.
Με το προτεινόμενο σχέδιο νόμου καταργούνται επί της ουσίας
οι ελάχιστες προβλέψεις που υπάρχουν σήμερα για ελεύθερες
παραλίες χωρίς ομπρέλες και ξαπλώστρες. Το πλάτος των ζωνών
Αμέσως μετά τις ευρωεκλογές, η κυβέρνηση θα
διαμορφώσει τις τελικές της προτάσεις για το
νομοσχέδιο που αφορά στον αιγιαλό. Σύμφωνα με
τον υπουργό Επικρατείας Δημήτρη Σταμάτη : «Ο
πρωθυπουργός επιθυμεί η διαβούλευση να είναι
εξαντλητική και ουσιαστική, με στόχο την πλήρη
διερεύνηση όλων των πτυχών του θέματος».
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι μέχρι την 13η Μαΐου
στον διαδικτυακό τόπο Αvaaz.org οι υπογραφές
κατά του νομοθεσχεδίου ξεπέρασαν τις 115.000
ενώ στο change.org πλησίασαν τις 30.000.
Η κυβέρνηση λοιπόν, προτίθεται να εξετάσει
ενδελεχώς όλες τις προτάσεις που κατατέθηκαν
στη δημόσια διαβούλευση ώστε να καταλήξει στην
τελική της πρόταση.
