ανάπτυξη
|
ΜΑΪΟΣ 2014
60
ΟΔΗΓΟΣ
Ο
Το Γενικό Εμπορικό Μητρώο
(ανάλυση και κριτική)
(Μέρος Α’)
Tου Σταύρου Βαρδαλά
Σ
τη σειρά των άρθρων αυ-
τών θα επιχειρήσουμε μια
κωδικοποίηση όλων των
ισχυουσών διατάξεων, που
εφαρμόζονται για το Γενικό Εμπο-
ρικό Μητρώο σήμερα, και θα απο-
τολμήσουμε μια κριτική του θεσμού,
όπως ψηφίσθηκε και εφαρμόζεται
στη χώρα μας, με τις πρακτικές του
αδυναμίες και τις δυσχέρειες, που
παρουσιάζονται στις συναλλαγές και,
οι οποίες, φυσικά, δεν ωφελούν τους
συναλλασσόμενους, χάριν της εξυπη-
ρέτησης των οποίων εισήχθησαν όλες
οι σχετικές ρυθμίσεις.
Με το άρθρο 1 ορίζεται ότι καθιε-
ρώνεται Γενικό Εμπορικό Μητρώο
(Γ.Ε.ΜΗ.), στο οποίο εγγράφονται
υποχρεωτικά τα κατωτέρω πρόσωπα
και ενώσεις προσώπων (εφεξής «οι
υπόχρεοι»):
α.
Τα φυσικά πρόσωπα, που είναι
έμποροι και διαθέτουν επαγγελματι-
κή κατοικία ή εγκατάσταση ή ασκούν
εμπορία μέσω κύριας ή δευτερεύου-
σας εγκατάστασης στην ημεδαπή.
β.
Η ένωση προσώπων, που ασκεί
εμπορία μέσω κύριας ή δευτερεύου-
σας εγκατάστασης στην ημεδαπή, και
κάθε εμπορική εταιρεία, εφόσον η
σύστασή της έγινε κατά το ελληνικό
δίκαιο, ήτοι η ομόρρυθμη και ετερόρ-
ρυθμη (απλή ή κατά μετοχές) εταιρεία, ο αστικός συνεταιρισμός
στον οποίο περιλαμβάνεται ο αλληλοασφαλιστικός και ο πι-
στωτικός συνεταιρισμός, η ιδιωτική κεφαλαιουχική εταιρεία, η
εταιρεία περιορισμένης ευθύνης και η ανώνυμη εταιρεία.
Από την εγγραφή στο Γ.Ε.ΜΗ. εξαιρούνται οι οικοδομικοί συ-
νεταιρισμοί, που προβλέπονται στο Π.Δ. 53/1987 (Α΄ 52), οι ναυ-
τικές εταιρείες, που συνιστώνται κατά το Ν. 959/1979 (Α΄ 192),
και οι ναυτιλιακές εταιρείες πλοίων αναψυχής, που συνιστώνται
κατά το Ν. 3182/2003 (Α΄ 220), καθώς και τα πρόσωπα τα οποία
έχουν υποχρέωση αναγγελίας κατά το
άρθρο 39 του από 27.11/14.12.1926 προ-
εδρικού διατάγματος.
Η περίπτωση β΄, ανωτέρω, αντικατα-
στάθηκεωςάνωμε τηνπαρ. 1 τουάρθρου
118 του Ν. 4072/2012 (Α/86/11.4.2012), η
δε τελευταία φράση αυτής προστέθηκε
με το άρθρο 25 παρ. 1 του Ν. 4233/2014
(Α 22/29.1.2014) και αφορά τις τεχνικές
εταιρείες, οι οποίες, καίτοι είναι εμπορι-
κές επιχειρήσεις, εξαιρέθηκαν από την
εγγραφή, χωρίς αιτιολογική βάση, με
συνέπεια να διασπάται η ενότητα του
θεσμού του Γενικού Εμπορικού Μη-
τρώου και να αλλοιώνεται η έννοια της
εμπορικής επιχείρησης. Όπως είχε επι-
σημανθεί, η νέα αυτή ρύθμιση διευρύνει
τους εξαιρούμενους από την εγγραφή
τους στο Γ.Ε.ΜΗ. και, πλέον, μετά την
καθαρή διατύπωση του νέου νόμου, οι
τεχνικές εταιρείες, που έχουν υποχρέω-
ση αναγγελίας τους στο Τεχνικό Επιμε-
λητήριο, δεν εγγράφονται στο Γ.Ε.ΜΗ.
Το πρόβλημα αυτό (του αν οι τεχνικές
εταιρείες εγγράφονται υποχρεωτικά
στο ΓΕ.Μ.Η., αφού αναγγέλλονται και
πληρώνουν τέλη στο Τεχνικό Επιμε-
λητήριο) είχε λυθεί με γνωμοδότηση
του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους,
που επέβαλε την εγγραφή τους στο
Γ.Ε.ΜΗ., αφού στο Τεχνικό Επιμελη-
τήριο είχαν μόνο υποχρέωση αναγγελί-
ας και όχι εγγραφής. Άλλωστε, οι τεχνικές εταιρείες είχαν τη
μορφή κεφαλαιουχικής εταιρείας, η οποία ήταν εκ του νόμου
(κατά το τυπικό κριτήριο) εμπορική και, ως εκ τούτου, είχε την
υποχρέωση εγγραφής της στο ΓΕ.Μ.Η. Τώρα, η μη εγγραφή
τους στο ΓΕ.Μ.Η. καθίσταται υποχρεωτική. Όπως είναι φυσι-
κό η ρύθμιση αυτή είναι άστοχη, δεν στηρίζεται στην κείμενη
νομοθεσία ή στο πνεύμα του Γενικού Εμπορικού Μητρώου και
δεν είναι δυνατό να τύχει επιδοκιμασίας από την επιχειρηματική
κοινότητα, θα πρέπει, δε, για τους παραπάνω λόγους να αρθεί με
ΜΕ ΤΟ ΝΌΜΟ 3419/2005
(Φ.Ε.Κ. Α/297/6-12-2005)
ΘΕΣΠΊΣΘΗΚΕ ΕΠΙΤΈΛΟΥΣ
ΚΑΙ ΣΤΗ ΧΏΡΑ ΜΑΣ Ο
ΘΕΣΜΌΣ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΎ
ΕΜΠΟΡΙΚΟΎ ΜΗΤΡΏΟΥ,
ΜΕ ΒΑΣΙΚΌ ΣΚΟΠΌ
ΝΑ ΔΙΕΥΚΟΛΎΝΕΙ
ΤΙΣ ΕΜΠΟΡΙΚΈΣ
ΣΥΝΑΛΛΑΓΈΣ ΚΑΙ
ΝΑ ΔΙΑΣΦΑΛΊΣΕΙ ΤΗ
ΔΙΑΦΆΝΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ
ΠΙΣΤΌΤΗΤΆ ΤΟΥΣ ΜΕ
ΤΗΝ ΚΑΘΙΕΡΟΎΜΕΝΗ
ΔΗΜΟΣΙΌΤΗΤΑ ΤΩΝ
ΣΤΟΙΧΕΊΩΝ, ΠΟΥ
ΠΡΟΒΛΈΠΟΝΤΑΙ ΑΠΌ
ΤΟ ΝΌΜΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ
ΣΚΟΠΟΎΣ ΑΥΤΟΎΣ.
