ανάπτυξη
|
ΜΑΪΟΣ 2014
58
ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ
Τ
πρόσβασης του κοινού, που σήμερα είναι 100 μέτρα, μειώνεται
στα 30 μέτρα.
Έχει, εξάλλου, ιδιαίτερο ενδιαφέρον το γεγονός ότι οι προτάσεις
του Υπουργείου Οικονομικών περί αλλαγής του πλαισίου σχε-
τικά με την οριοθέτηση του αιγιαλού και την αξιοποίηση των
παραλίων δεν προκαλεί μόνο τις αντιδράσεις οικολογικών οργα-
νώσεων, αλλά και ανθρώπων του επιχειρείν.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει το άρθρο του Μιχ. Γ. Ιακωβίδη, ο
οποίος κατέχει την έδρα Επιχειρηματικότητας και Καινοτομίας
Sir Donald Gordon στο London Business School, το οποίο δη-
μοσιεύθηκε στις 11 Μαΐου 2014 στην εφημερίδα «Καθημερινή»
με τίτλο «Τι πρέπει να αποφύγει η Ελλάδα στην εκμετάλλευση
των παραλιών της».
Όπως γράφει χαρακτηριστικά ο κ. Ιακωβίδης, το νομοσχέδιο
δεν εστιάζει αποκλειστικά στον απαραίτητο εξορθολογισμό των
διαδικασιών, αλλά: «Προτείνει αλλαγές που μπορεί να αλλάξουν
τη φυσιογνωμία των ελληνικών παραλιών και να επηρεάσουν
τόσο το μοντέλο τουριστικής ανάπτυξης που θα ακολουθήσου-
με, όσο και την ποιότητα ζωής των κατοίκων της χώρας και την
εμπειρία των τουριστών.[...]
»Οι αλλαγές αυτές, εάν γίνουν δεκτές ως έχουν, θα έχουν κατα-
στρεπτικό αποτέλεσμα στη φυσιογνωμία των ελληνικών παρα-
λιών. Με δεδομένη την έλλειψη ενός ουσιαστικού μηχανισμού
ελέγχου και προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος, οι πιέσεις
για την επίτευξη κέρδους από επιχειρηματίες που προφανώς θα
θελήσουν να ανταποκριθούν στις νέες συνθήκες, θα οδηγήσουν
την Ελλάδα στο ατυχές μοντέλο της ισπανικής Κόστα Μπράβα.
Αυτό θα ήταν όχι μόνο ανεύθυνο από πλευράς περιβαλλοντικής,
αλλά ακόμη και από πλευράς επιχειρηματικής – τουλάχιστον
μεσοπρόθεσμα. Αντί να εκμεταλλευτούμε το γεγονός ότι οι πα-
ραλίες μας διατηρούν σε ικανό βαθμό το φυσικό τους κάλλος,
αντί να δούμε με ποιον τρόπο θα βελτιώσουμε τις συχνά θλιβε-
ρές συνθήκες καθαριότητάς τους, αντί να κεφαλαιοποιήσουμε
το τουριστικό ενδιαφέρον για ηπιότερη ανάπτυξη, ολισθαίνουμε
προς ένα μοντέλο αναμφίβολα μικρής διάρκειας και διαπιστω-
μένης περιβαλλοντικής επιβάρυνσης. Σε μια περίοδο αύξησης
κοινωνικών προβλημάτων, εντείνουμε την αίσθηση κοινωνικού
αποκλεισμού από τις παραλίες, που αποτελούν αναπόσπαστο
κομμάτι της ζωής των Ελλήνων. Δεν δημιουργούμε κανέναν μη-
χανισμό που να διασφαλίζει ότι δεν θα παραδώσουμε στην επό-
μενη γενιά ένα φυσικό περιβάλλον αισθητά χειρότερο από ό,τι
το παραλάβαμε. Χρησιμοποιούμε την κληρονομιά μας χωρίς να
σκεφτόμαστε ότι είμαστε μια μονάχα γενιά απ’ όσες πέρασαν
και θα περάσουν απ’ αυτόν τον τόπο» γράφει χαρακτηριστικά ο
κ. Ιακωβίδης.
Με την παραπάνω άποψη συντάσσεται και ο Φώτης Κοκοτός,
διευθύνων σύμβουλος της Elounda Real Estate Development.
Εκτιμά ότι με τις προτεινόμενες ρυθμίσεις ο τουρισμός πλήττε-
ται, αφού οι επισκέπτες έρχονται να δουν μια χώρα με παρθένα
φύση και ομορφιές που σε άλλες χώρες έχουν εκλείψει. «Αυτό
είναι το τουριστικό μας προϊόν» τονίζει.
Η Ελλάδα, λοιπόν, αν θέλει να βελτιώσει το τουριστικό της προ-
ϊόν και να το κάνει πιο ανταγωνιστικό, οφείλει να αντιμετωπίσει
πρώτα απ’ όλα τα βασικά προβλήματα, η λύση των οποίων χάνε-
ται στις συναρμοδιότητες υπουργείων, στην πολυνομία και στις
λάθος νοοτροπίες.
