ανάπτυξη
|
ΜΑΪΟΣ 2016 13
Α
ναλυτικά, το κείμενο έχει ως εξής:
Αρχικά πρέπει να τονίσουμε πως με βάση το άρθρο
11 παράγραφος 1.γ., στις περιφέρειες της Δυτικής
Μακεδονίας, των Ιονίων Νήσων, της Κρήτης, της
Στερεάς Ελλάδας, της Αττικής και του Νοτίου Αιγαίου οι μεγάλες
επιχειρήσεις μπορούν να ενισχυθούν μόνο για ιδρύσεις εγκατα-
στάσεων. Όπως αντιλαμβάνεστε, τεράστιο ποσοστό του ξενοδο-
χειακού δυναμικού της χώρας δεν είναι επιλέξιμο για χρηματο-
δότηση και ως εκ τούτου οι εν λόγω εγκαταστάσεις κινδυνεύουν
με απαξίωση. Ειδικά για την περιφέρεια του Νοτίου Αιγαίου, που
δέχεται και ένα τεράστιο κύμα προσφυγικών ροών, η συγκεκριμέ-
νη εξέλιξη αναμένεται να έχει ιδιαίτερα αρνητικό αντίκτυπο.
Πρόταση της Κεντρικής Ένωσης Επιμελητηρίων είναι να τρο-
ποποιηθεί η ανωτέρω πρόβλεψη και να δίνεται η δυνατότητα για
υποβολή επενδυτικών σχεδίων από μεγάλες επιχειρήσεις σε όλη
την επικράτεια, ανεξαρτήτως του είδους του έργου.
Επίσης πρέπει να αναφερθεί πως το σύνολο των επενδυτικών
σχεδίων του κλάδου της ενέργειας, μεταξύ των οποίων και τα
επενδυτικά σχέδια στον τομέα των ανανεώσιμων πηγών ενέργει-
ας, εξαιρείται από την υπαγωγή στα πλαίσια του νέου αναπτυξια-
κού νόμου. Κατ’ εξαίρεση ενισχύονται επενδυτικά σχέδια παρα-
γωγής θερμότητας και μικρών υδροηλεκτρικών πάρκων. Πρέπει
να διευρυνθεί το πεδίο επιλεξιμότητας των επενδυτικών σχεδίων
στον συγκεκριμένο κλάδο και να συμπεριληφθούν επενδυτικά
σχέδια όλων των μορφών παραγωγής ενέργειας από Α.Π.Ε.
Εντύπωση, παράλληλα, προκαλεί η εξαίρεση από τις ενισχύσεις
του νέου αναπτυξιακού νόμου του Σ.ΤΑ.Κ.Ο.Δ. 72 «Επιστημονι-
κή έρευνα και ανάπτυξη», τη στιγμή που στο κεφάλαιο «Επεν-
δύσεις καινοτομικού χαρακτήρα, συνέργειες και δικτυώσεις»
και συγκεκριμένα στο άρθρο 47 παράγραφος 1.α, αναφέρεται
πως προϋπόθεση για την ένταξη των έργων στο εν λόγω καθε-
στώς είναι να αξιοποιούν αποτελέσματα έρευνας και ανάπτυξης!
Φυσικά η εν λόγω δραστηριότητα ήταν επιλέξιμη στα πλαίσια
του προηγούμενου αναπτυξιακού νόμου 3908/2011. Πρότασή
μας αποτελεί η επαναφορά της επιλεξιμότητας του συγκεκριμέ-
νου κλάδου.
Απορία εν συνεχεία προκαλεί η αναφορά στο άρθρο 7 πως με
κοινή απόφαση του υπουργού Οικονομίας, Ανάπτυξης και Του-
ρισμού και των συναρμόδιων υπουργών, η οποία δεν μπορεί να
τροποποιηθεί πριν από την παρέλευση διετίας από την έκδοσή
της, δύνανται να καθορίζονται περιοχές της επικράτειας στις
οποίες θα εξαιρούνται από την υπαγωγή στα καθεστώτα ενισχύ-
σεων επενδυτικά σχέδια στον τομέα του τουρισμού λόγω κορε-
σμού. Η συγκεκριμένη πρόβλεψη απειλεί να παγώσει το όποιο
επενδυτικό ενδιαφέρον υπάρχει, και να λειτουργήσει εις βάρος
του εθνικού τουριστικού προϊόντος. Επίσης, προκαλεί επιπλέον
καθυστερήσεις πλέον αυτών των 2,5 ετών που υπάρχουν ήδη ως
προς την ενεργοποίηση του νέου επενδυτικού νόμου. Κατά συ-
νέπεια θεωρούμε πως δεν συμβάλλει στην ανάπτυξη της χώρας
η έκδοση σχετικής Κ.Υ.Α., και θα πρέπει να διαγραφεί η συγκε-
κριμένη πρόβλεψη.
Ακατανόητος, επίσης, χαρακτηρίζεται ο όρος για δυνατότητα
ίδρυσης ξενώνων φιλοξενίας νέων μόνο από συνεταιρισμούς
ή κοινωνικές συνεταιριστικές επιχειρήσεις (Κοιν.Σ.Επ.) του Ν.
4019/2011, ομάδες παραγωγών (Ο.Π.) και αγροτικές εταιρικές
συμπράξεις (Α.Ε.Σ.) του Ν. 4015/2011. Ο συγκεκριμένος περι-
ορισμός θα δράσει αποτρεπτικά προς όποιο επενδυτικό σχήμα
επιθυμεί να επενδύσει στη συγκεκριμένη δραστηριότητα, καθώς
οι εναλλακτικές μορφές φορέα επένδυσης είναι ελάχιστες και
περιορίζουν τον ελεύθερο ανταγωνισμό. Πρέπει, κατά την άπο-
ψή μας, να δίνεται η δυνατότητα για υπαγωγή στη συγκεκριμένη
κατηγορία επενδυτικών σχεδίων από όλες τις επιλέξιμες μορφές
φορέων επένδυσης, κατά το άρθρο 6 του σχεδίου νόμου.
Από τις διατάξεις του νέου νόμου εξαιρούνται και τα επενδυτι-
κά σχέδια για μονάδες φροντίδας ηλικιωμένων, δραστηριότητα
επιλέξιμη στον προηγούμενο αναπτυξιακό νόμο υπό των κωδικό
87 «Δραστηριότητες βοήθειας με παροχή καταλύματος». Θεω-
ρούμε πως δεν πρέπει να ισχύει η σχετική εξαίρεση, καθώς δεν
υπάρχει σχετική απαγόρευση από την ευρωπαϊκή νομοθεσία, και
ο κλάδος δίνει στην ελληνική οικονομία σημαντικό ποσοστό θέ-
σεων εργασίας.
Προβλήματα αναμένεται να δημιουργήσει στα επενδυτικά σχέ-
δια ο περιορισμός που τίθεται στο άρθρο 8 παράγραφος 3.α του
σχεδίου νόμου, με βάση τον οποίο οι δαπάνες κάθε επενδυτικού
σχεδίου που αφορούν κτιριακές εγκαταστάσεις δεν δύναται να
ξεπερνούν το 50% του συνολικού κόστους του έργου. Ο εν λόγω
περιορισμός, με βάση και την εμπειρία του παρελθόντος, είναι
μη ρεαλιστικός, ειδικά για επενδυτικά σχέδια που αφορούν
ίδρυση νέας εγκατάστασης, όπου το κατασκευαστικό κόστος
αποτελεί κύριο κομμάτι της επένδυσης. Επίσης, αντίστοιχος
περιορισμός δεν εντοπίζεται στην κοινοτική νομοθεσία και κατά
συνέπεια θεωρούμε πως δεν πρέπει να ισχύσει.
Ιδιαίτερη εντύπωση προκαλεί η ρήτρα κερδών, που έχει συμπε-
ριληφθεί ως υποχρέωση για την υπαγωγή στο καθεστώς ενίσχυ-
σης με τη μορφή επιχορήγησης ή/και επιδότησης χρηματοδοτι-
κής μίσθωσης. Πιο συγκεκριμένα στο άρθρο 10 παράγραφος 3
αναφέρεται πως «επιχειρήσεις, οι οποίες δεν εμφάνισαν κέρδη
σε καμία χρήση κατά την τελευταία εξαετία πριν την αίτηση υπα-
γωγής, δεν δικαιούνται να λάβουν τις ενισχύσεις με τη μορφή
επιχορήγησης και της επιδότησης χρηματοδοτικής μίσθωσης».
Εναλλακτικά θα μπορούσε να δοθεί η δυνατότητα πριμοδότη-
σης των κερδοφόρων εταιρειών μέσω του βαθμολογικού συστή-
