ανάπτυξη
|
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2016
58
ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ
Π
του άνθρακα (CO2) και έφθασαν, το 2010,
τους 49 γιγατόνους, προβλέπεται να αυ-
ξηθούν σε 60 γιγατόνους το 2030, ενώ η
επίτευξη του στόχου της συγκράτησης
της μέσης θερμοκρασίας του πλανήτη
στα επίπεδα των 2οC πάνω από τα προ-
βιομηχανικά επίπεδα απαιτεί έναν συνο-
λικό όγκο παγκόσμιων ρύπων που να μην
υπερβαίνει τους 42 γιγατόνους.
Είναι προφανές ότι μένει ακόμη να γί-
νουν πολλά για να σωθεί ο πλανήτης, οι
δε ανωτέρω στόχοι που τέθηκαν για τη
μέση θερμοκρασία του πλανήτη δεν είναι
ρεαλιστικοί και έχουν καθαρά συμβολική
διάσταση.
Για να γίνει κατανοητή η έκταση των
αναγκαίων προσπαθειών, θα πρέπει να
σημειωθεί ότι υπολογίζεται πως απαιτεί-
ται μείωση των παγκόσμιων εκπομπών
ρύπων της τάξης του 40%-70% έως το
2050 σε σχέση με το 2010, προκειμένου
να αποφευχθεί μια ανεξέλεγκτη κλιματι-
κή αλλαγή.
• Τα πλουσιότερα κράτη του πλανήτη,
αναγνωρίζοντας τις ευθύνες τους για τη
σημερινή έκταση του φαινομένου του
θερμοκηπίου, συμφώνησαν στην παρο-
χή ετήσιας οικονομικής βοήθειας 100 δις
δολαρίων, από το 2020 και μετά –το ύψος
της οποίας θα αναθεωρηθεί προς τα πάνω
το 2025– προς τις αναπτυσσόμενες χώ-
ρες, για να αντιμετωπιστούν οι συνέπειες
της κλιματικής αλλαγής (πλημμύρες, κυ-
κλώνες, άνοδος της στάθμης των θαλασ-
σίων υδάτων, ξηρασία κ.ά.).
Εντούτοις, στη Συνθήκη δεν υπάρχει κα-
μιά νομική δέσμευση ότι τα κράτη αυτά
οφείλουν να αποζημιώνουν τις φτωχότε-
ρες χώρες οι οποίες ήδη πλήττονται από
καταστροφές που οφείλονται στις κλιμα-
τικές αλλαγές.
• Πολλή συζήτηση γίνεται για το αν η
Συμφωνία του Παρισιού είναι απλά ένα
ακόμα γενικόλογο κείμενο πολιτικών δι-
ακηρύξεων ή αν οι όροι της είναι νομικά
δεσμευτικοί για όλους όσοι την υπογρά-
ψουν.
Η επικρατούσα άποψη θεωρεί τη συμ-
φωνία αυτή την καλύτερη δυνατή διεθνή
νομική βάση για μια συντεταγμένη αντι-
μετώπιση της κορυφαίας απειλής που
προκαλεί η άνοδος της θερμοκρασίας του
πλανήτη, τα δε κράτη που θα την αποδε-
χθούν δεσμεύονται να εφαρμόσουν τους
όρους της, με καλή πίστη, παρότι δεν
προβλέπονται μηχανισμοί καταναγκα-
σμού ή επιβολής κυρώσεων.
• Τέλος, θα πρέπει να επισημανθεί ότι οι
θαλάσσιες μεταφορές, για τις οποίες η
Ελλάδα έδειξε εξαιρετικό ενδιαφέρον,
καθώς και η αεροπλοΐα, είναι οι μοναδικοί
κλάδοι που εξακολουθούν να παραμέ-
νουν εκτός της ρύθμισης για τον περιο-
ρισμό των εκπομπών ρύπων, παρόλο που
η συμβολή τους στο φαινόμενο του θερ-
μοκηπίου υπολογίζεται σε 10%, περίπου,
του συνόλου.
Μια παραστατικότερη εικόνα στο θέμα
της μόλυνσης του περιβάλλοντος δίδουν
τα στατιστικά στοιχεία που αφορούν,
αφενός μεν την κατανομή των ρύπων
ανάμεσα στους βασικούς υπεύθυνους της
μόλυνσης του πλανήτη και αφετέρου, τις
δεσμεύσεις που οι μεγαλύτεροι «ρυπα-
ντές» του πλανήτη ανέλαβαν στο πλαίσιο
της Συνθήκης του Παρισιού.
• Υπάρχουν τρεις τρόποι για τον υπολο-
γισμό της μόλυνσης του περιβάλλοντος
(στοιχεία της «Agence Internationale de
l' Energie» - Περιοδικό «Alternatives
Economiques», Τεύχος 350, Octobre
2015).
