ανάπτυξη
|
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2015 55
γής του παραγωγικού της μοντέλου είναι
αναμφισβήτητη.
Σύμφωνα με τα κριτήρια που η Ε.Κ.Τ. έχει
θέσει για την τραπεζική χρηματοδότηση
των επιχειρήσεων στον κοινοτικό χώρο,
προκειμένου να ελαχιστοποιηθούν οι πι-
θανότητες νέων «κόκκινων» δανείων η
χρηματοδοτούμενη επιχείρηση θα πρέπει
να είναι όχι μόνο βιώσιμη, αλλά και αντα-
γωνιστική, να έχει ρεαλιστικές αναπτυξι-
ακές προοπτικές και να διαθέτει επαρκή
ίδια κεφάλαια και εγγυήσεις αποπληρω-
μής των δανείων της.
Τα κριτήρια αυτά είναι ιδιαίτερα αυστηρά
για τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, οι
οποίες στη χώρα μας αντιπροσωπεύουν
το 99%, περίπου, του συνόλου.
Με δεδομένο ότι τα ανωτέρω τραπεζικά
κριτήρια τα διαθέτει μόνο ένα πολύ μι-
κρό ποσοστό των μικρότερων επιχειρη-
ματικών μας μεγεθών, είναι προφανές
ότι, ακόμα και όταν επιλυθεί το οξύτατο
σήμερα πρόβλημα της γενικευμένης
υποχρηματοδότησης της οικονομίας, η
επιστροφή σε ένα καθεστώς όπου ο τρα-
πεζικός δανεισμός εύκολα και φθηνά
υποκαθιστούσε την απουσία ίδιων κεφα-
λαίων, είναι, εκ των πραγμάτων, αδύνατη.
Η ενίσχυση των μικρών και μεσαίων επι-
χειρήσεων αποτελούσε τα τελευταία χρό-
νια βασική αναπτυξιακή προτεραιότητα
για όλες τις διαδοχικές κυβερνήσεις, οι
οποίες διέθεσαν σημαντικούς πόρους –
περισσότερο, για λόγους πολιτικούς, για
την προστασία τους και λιγότερο για τον
εκσυγχρονισμό τους– χωρίς, όμως, οι
σχετικές ενισχύσεις να εντάσσονται αρ-
μονικά σε μια γενικότερη, βιώσιμη ανα-
πτυξιακή λογική και μια ορθολογική βι-
ομηχανική πολιτική.
Τα αποτελέσματα της πολιτικής αυτής
ήταν εντελώς απογοητευτικά, τόσο για
την εθνική οικονομία (συρρίκνωση της
βιομηχανικής δραστηριότητας, χαμηλή
παραγωγικότητα, περιορισμένος όγκος
εξαγωγών κ.ά.), όσο και για τον ίδιο το
χώρο των μικρών και μεσαίων επιχειρή-
σεων (κατακερματισμός του παραγω-
γικού δυναμικού, υψηλότατο ποσοστό
αυτοαπασχολούμενων, ευρύτατη επιχει-
ρηματικότητα εξ ανάγκης, κρατικοδίαιτες
μονάδες κ.ά.).
Η χώρα αριθμεί τις περισσότερες, αναλο-
