Δραστηριότητες
ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2013
Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, οφείλουμε να υιοθετήσουμε –
στην πράξη όμως– ένα νέο πρότυπο ανάπτυξης. Ένα πρότυπο ανά-
πτυξης που να σέβεται το περιβάλλον και να το αντιμετωπίζει ως
αναπτυξιακό απόθεμα, ώστε αυτό το πρότυπο να είναι η μόνη εφι-
κτή και βιώσιμη λύση για ολόκληρο τον πλανήτη. Δηλαδή, η αει-
φόρος ή βιώσιμη ανάπτυξη, η οποία αναφέρεται στην οικονομική
ανάπτυξη που σχεδιάζεται και υλοποιείται, λαμβάνοντας πάντοτε
υπόψη της την προστασία του περιβάλλοντος.
Στο σημείο αυτό οφείλουμε να θυμηθούμε την πρώτη πρωθυ-
πουργό της Νορβηγίας Γκρο Χάρλεμ Μπρούντλαντ, η οποία ως
πρόεδρος της Παγκόσμιας Επιτροπής για το Περιβάλλον και την
Ανάπτυξη, το 1987 παρέδωσε στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμέ-
νων Εθνών την αναφορά της με τίτλο «Το Κοινό μας Μέλλον»,
στην οποία η βιώσιμη ανάπτυξη ορίζεται ως: η ανάπτυξη που ικα-
νοποιεί τις ανάγκες της παρούσας γενιάς, χωρίς να θέτει σε κίνδυνο
την ικανότητα των μελλοντικών γενεών να ικανοποιούν τις δικές
τους ανάγκες.
Αλλά και το 2001, στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Γκέτεμποργκ,
υιοθετήθηκε πως: «Βιώσιμη ανάπτυξη είναι μια συνεχής πορεία
αλλαγής και προσαρμογής, και όχι μια στατική κατάσταση, με στό-
χο την ικανοποίηση των αναγκών του παρόντος, χωρίς όμως να
μειώνεται η δυνατότητα των μελλοντικών γενεών να ικανοποιή-
σουν και τις δικές τους ανάγκες, μέσα από την ισόρροπη και ισότι-
μη επιδίωξη και των τριών πυλώνων: οικονομίας – περιβάλλοντος
– κοινωνίας».
Γίνεται βέβαια αντιληπτό ότι δεν είναι καθόλου απλό και εύκολο
να επιτευχθεί η συμπόρευση των τριών αυτών πυλώνων της βι-
ώσιμης ανάπτυξης.
Τούτο οφείλεται στα πολλά επίπεδα διαφορετικών –κάθε
φορά– συμφερόντων, σε συνάρτηση πάντοτε με τον
παράγοντα χρόνο.
Γι’ αυτό απαιτούνται συντονισμένες ενέργειες, συ-
νεχείς και επίμονες, με τη συμμετοχή και την
ενεργοποίηση όλων των παραγόντων: πολιτεί-
ας, εκκλησίας, τοπικής αυτοδιοίκησης, επιχει-
ρήσεων, εργαζομένων, οργανώσεων και
φορέων που εκπροσωπούν την κοινωνία,
και βέβαια των πολιτών μεμονωμένα.
Πάνω από όλα, όμως, χρειάζεται πειστική
εκπαίδευση των νεότερων γενεών και της
κοινωνίας γενικότερα, αλλά και τεκμηριω-
μένος και ειλικρινής διάλογος και συμφω-
νία, μεταξύ όλων των παραγόντων και των
ενδιαφερομένων μερών που σχετίζονται με
την ανάπτυξη και επηρεάζουν το περιβάλ-
λον.
Είναι πραγματικά καθοριστικός ο ρόλος των
επιχειρήσεων, οι οποίες έχουν την ευκαιρία να
προσφέρουν βιώσιμα προϊόντα και υπηρεσίες
σε ένα πολύ μεγάλο εύρος δραστηριοτήτων,
όπως κτίρια, ενέργεια, διαχείριση απορριμμάτων,
νέες τεχνολογίες και υλικά, κ.ά.
Καθοριστικός όμως, θα πρέπει να είναι, ιδιαίτερα στις περιπτώσεις
αυτές, και ο ρόλος της πολιτείας, η οποία οφείλει να ενθαρρύνει
και να ενισχύει –παραδειγματικά μάλιστα– κάθε παρόμοια προ-
σπάθεια.
Η χώρα μας, που είναι απλόχερα προικισμένη από τη φύση, εκτός
από τον τουρισμό της, πρέπει να βασίζεται και στις ανανεώσιμες
πηγές ενέργειας, στην εξοικονόμησή της, καθώς και στη σωστή δι-
αχείρισή της, όλοι μας, δε, πρέπει να αντιληφθούμε πως η ανάπτυ-
ξη –όσο αναγκαία και αν είναι– πρέπει να παρεμβαίνει στο περι-
βάλλον τόσο, ώστε να μπορεί να συνεχίζεται και στο μέλλον.
Με τις παραπάνω σκέψεις και θέσεις μας προσεγγίσαμε και ανα-
φερθήκαμε στην αναγκαιότητα συνύπαρξης ανάπτυξης και περι-
βάλλοντος, και όχι βέβαια σε τεχνικές λύσεις και εφαρμογές της, οι
οποίες αποτελούν αντικείμενο μόνο των ειδικών. Προσπαθήσαμε,
όμως, να καταθέσουμε την πεποίθησή μας ότι «αυτή τη γη δεν την
παραλάβαμε από τους προγόνους μας μόνο για εμάς. Οφείλουμε
να την παραδώσουμε και στους απογόνους μας…»
Ακόμα, δε, ότι πρέπει, και μπορεί, να αποκατασταθεί μια σωστή
σχέση μεταξύ τεχνολογίας και περιβάλλοντος, η οποία να αποτρέ-
πει τις βλαπτικές παρενέργειες της ανεξέλεγκτης ανάπτυξης, καθώς
όπως προαναφέραμε και πιστεύουμε: «η ανάπτυξη αποτελεί τον
κύριο και πρωταρχικό τρόπο εξόδου από την οικονομική κρίση
κάθε χώρας και ιδιαίτερα, σήμερα, της δικής μας».
Άποψη
ανάπτυξη
26