ανάπτυξη
|
ΜΑΪΟΣ 2014 19
-
Η πράσινη επιχειρηματικότητα, με έμφαση σε κλάδους όπως
η οικολογική διαχείριση αποβλήτων, η παραγωγή οικολογικών
δομικών υλικών και η ενεργειακή αναβάθμιση κτιρίων.
-
Η παραγωγή, η μεταποίηση και οι εξαγωγές υψηλής ποιότητας
τροφίμων.
-
Ο τουρισμός, με έμφαση στην ανάπτυξη νέων μορφών όπως ο
τουρισμός ευεξίας.
-
Το διαμετακομιστικό εμπόριο και τα logistics.
-
Η ναυτιλία, με την ανάπτυξη ποιοτικών υποστηρικτικών υπη-
ρεσιών.
-
Οι ιχθυοκαλλιέργειες.
-
Η παροχή υπηρεσιών φροντίδας για την τρίτη ηλικία και τους
χρόνια ασθενείς.
Όλοι αυτοί οι κλάδοι –και πολλοί άλλοι ακόμα– μπορούν να πα-
ρέχουν γόνιμο πεδίο ανάπτυξης για υφιστάμενες, αλλά και για
νέες επιχειρήσεις.
Σε αυτό το πλαίσιο είναι κρίσιμης σημασίας η αξιοποίηση των
πόρων του νέου Ε.Σ.Π.Α. Και θεωρώ ιδιαίτερα θετικό το γε-
γονός ότι στη νέα προγραμματική περίοδο οι περιφέρειες θα
έχουν αναβαθμισμένο ρόλο. Και καθεμία θα μπορεί να καταρτί-
σει το δικό της, πολυτομεακό και πολυταμειακό, επιχειρησιακό
πρόγραμμα, ώστε να προωθεί ολοκληρωμένες τοπικές παρεμ-
βάσεις. Είναι μια ευκαιρία που δεν πρέπει να πάει χαμένη. Και
μπορεί να αξιοποιηθεί με συνεργασία και συνένωση δυνάμεων
όλων των παραγωγικών φορέων κάθε περιοχής.
Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση θα πρέπει να δείξει μεγαλύτερη απο-
φασιστικότητα και αποτελεσματικότητα στην προώθηση μεταρ-
ρυθμίσεων που βελτιώνουν το επιχειρηματικό και επενδυτικό
περιβάλλον.
Και αυτές δεν περιορίζονται μόνο στην απομάκρυνση ρυθμιστι-
κών εμποδίων στον ανταγωνισμό. Χρειάζονται ακόμα ριζικές
τομές και βελτιώσεις σε δύο σημαντικούς τομείς:
Πρώτον, στην αναβάθμιση της λειτουργίας της δημόσιας διοίκησης
Αυτό δεν συνιστά προϋπόθεση μόνο για τη μείωση των κρατι-
κών δαπανών, αλλά και για τη βελτίωση του επιχειρηματικού
περιβάλλοντος, για την άρση αντικινήτρων στις επενδύσεις, για
την ανάκαμψη της οικονομίας.
Δυστυχώς, τα προηγούμενα χρόνια το μόνο που απασχόλησε το
πολιτικό σύστημα ήταν το δημοσιονομικό μέρος του προβλή-
ματος και η ανάγκη για περιορισμό του κόστους της δημόσιας
διοίκησης, με την «εύκολη» λύση της ισοπέδωσης των αμοιβών.
Η διαρθρωτική μεταρρύθμιση δεν πήγε ούτε ένα βήμα πιο πέρα
από την αναζήτηση κατάλληλων τεχνασμάτων και δικαιολογιών
πριν από κάθε επίσκεψη της τρόικας.
Το αποτέλεσμα ήταν να καταλήξουμε σε μια δημόσια διοίκη-
ση με το ίδιο τεράστιο μέγεθος, με τις ίδιες δομικές αδυναμίες,
αλλά με οικονομικά εξαθλιωμένους υπαλλήλους.
Δεύτερο μεγάλο ζητούμενο είναι η βελτίωση του φορολογικού
περιβάλλοντος.
Το πρόβλημα δεν αφορά μόνο τους φορολογικούς συντελεστές,
οι οποίοι αν και κινούνται κοντά στο μέσο όρο της ευρωζώνης,
παραμένουν ιδιαίτερα υψηλοί σε σχέση με γειτονικές ανταγωνί-
στριες χώρες, όπως η Βουλγαρία και η Τουρκία.
Το πρόβλημα αφορά κυρίως την πολυπλοκότητα και την αστά-
θεια, η οποία δημιουργεί το λεγόμενο φορολογικό ρίσκο. Είναι
γνωστό ότι κάθε επιχείρηση καταρτίζει σχέδια και προϋπολογι-
σμούς με ορίζοντα από 2 έως και 10 χρόνια. Αυτό είναι αδύνατον
να γίνει όταν οι φορολογικές ρυθμίσεις αλλάζουν διαρκώς.
Θα ρωτήσει βεβαίως κανείς: Δεν έχει βελτιωθεί τίποτε τα τελευ-
ταία χρόνια; Ναι, υπήρξαν και θετικά βήματα.
Σύμφωνα με την ετήσια έκθεση της Παγκόσμιας Τράπεζας, η
οποία αξιολογεί το επιχειρηματικό περιβάλλον κάθε χώρας, η
Ελλάδα πραγματοποίησε ένα άλμα 110 θέσεων στον τομέα της
διευκόλυνσης της ίδρυσης νέων επιχειρήσεων.
Πού οφείλεται αυτή η βελτίωση; Οφείλεται κυρίως σε μεταρ-
ρυθμίσεις, όπως η κατάργηση του απαιτούμενου ελάχιστου κε-
φαλαίου για την ίδρυση εταιρείας περιορισμένης ευθύνης και
ιδιωτικής κεφαλαιουχικής εταιρείας, η ρύθμιση για τα προτυ-
ποποιημένα καταστατικά, αλλά και η απλοποίηση μιας σειράς
άλλων διαδικασιών.
Σημαντικό ορόσημο αποτελεί η ενεργοποίηση της «Υπηρεσίας
Μίας Στάσης» για τη σύσταση επιχειρήσεων – αλλά και του Γε-
νικού Εμπορικού Μητρώου.
Πρόκειται για δομές που δημιουργήθηκαν και λειτουργούν με
καθοριστική συμβολή των επιμελητηρίων, αποδεικνύοντας το
ρόλο που μπορεί να παίξει ο θεσμός αυτός στην πορεία αλλαγής
του αναπτυξιακού υποδείγματος της χώρας.
Στη διάρκεια αυτής της ομιλίας προσπάθησα να προσδιορίσω
τις βασικές προκλήσεις με τις οποίες θα βρεθούμε αντιμέτωποι,
στην πορεία προς την επόμενη ημέρα της ελληνικής οικονομίας.
Παρά τα προβλήματα που χαρακτήρισαν το χθες, παρά τα εμπό-
δια που επιβαρύνουν το σήμερα, πιστεύω ότι το αύριο μπορεί να
είναι καλύτερο.
Το αν τελικά θα καταφέρουμε να κερδίσουμε αυτό το στοίχημα
δεν εξαρτάται από τους δανειστές μας. Εξαρτάται από εμάς. Κι
όταν λέω εμάς, δεν εννοώ τη σημερινή ή την αυριανή κυβέρνη-
ση. Εννοώ όλους μας.
Ο ρόλος της επιχειρηματικής κοινότητας δεν μπορεί να είναι
πλέον αυτός του θεατή.
Οι επιχειρήσεις μπορούν και πρέπει να πρωταγωνιστήσουν στην
προσπάθεια ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας. Χρειάζονται
όμως να αποκτήσουν ακόμα πιο δυνατή φωνή, ακόμα πιο απο-
τελεσματική εκπροσώπηση.
Γι’ αυτό και –επαναλαμβάνω– ότι θα συνεχίσουμε να δίνουμε τη
μάχηγια τησωτηρίακαι την ενίσχυσητου επιμελητηριακούθεσμού.
Ως εκπρόσωπος της επιχειρηματικής κοινότητας μπορώ να
σας διαβεβαιώσω ότι η χώρα διαθέτει δυνάμεις που μπορούν να
ανταποκριθούν στην πρόκληση της μετά την κρίση εποχής. Δι-
αθέτει επιχειρήσεις και στελέχη με όραμα, ταλέντο και ικανότη-
τες. Διαθέτει ανθρώπους που μπορούν να οδηγήσουν την πορεία
στην επόμενη ημέρα.
Τώρα είναι η ώρα να δώσουμε αυτή την ευκαιρία στις ελληνικές
επιχειρήσεις. Είναι η ώρα να κάνουμε το αποφασιστικό βήμα
μπροστά.
