ΙΟΥΝΙΟΣ 2013
ανάπτυξη
42
Δραστηριότητες
όλη διαδικασία, καθώς θα συντονίζονται και θα μετασχηματίζο-
νται σε εθνικούς στόχους για τα κράτη μέλη της Ένωσης.
Οι στόχοι αυτοί αφορούν:
1.
την απασχόληση,
2.
την έρευνα και
την καινοτομία,
3.
την κλιματική αλλαγή και την ενέργεια,
4.
την
εκπαίδευση και
5.
την καταπολέμηση της φτώχειας και του κοι-
νωνικού αποκλεισμού.
Μπορούμε να υποστηρίξουμε ότι οι στόχοι αυτοί αντιπροσωπεύ-
ουν τον προσανατολισμό της Ένωσης έως το 2020 και αποτελούν
κοινά σημεία αναφοράς για τα κράτη μέλη μέσω και των δεικτών
που έχουν τεθεί για καθέναν από αυτούς, προκειμένου να υπάρχει
διαρκής εκτίμηση του βαθμού επίτευξής τους και, αν απαιτηθεί, να
είναι δυνατή η λήψη καίριων διορθωτικών μέτρων.
Οι στόχοι που παρατίθενται, ακολούθως, θα μπορούσαν να χα-
ρακτηριστούν ως φιλόδοξοι μεν, αλλά και εφικτοί δε, αφού
στηρίζονται σε συγκεκριμένες προτάσεις της Επιτροπής που
ενισχύει το περιεχόμενό τους, υποδεικνύει και υποστηρίζει τις
ενέργειες που πρέπει να αναληφθούν προς κάθε κατεύθυνση
για την απρόσκοπτη υλοποίησή τους.
•
Το 75% του πληθυσμού μεταξύ 20-64 ετών πρέπει να έχει
απασχόληση.
•
Το 3% του Α.Ε.Π. της Ε.Ε. πρέπει να επενδύεται σε E & A.
•
Οι στόχοι του «20/20/20» ως προς το κλίμα και την ενέργεια
πρέπει να έχουν επιτευχθεί, περιλαμβανομένης της αύξησης
σε 30% του ποσοστού μείωσης των εκπομπών, εφόσον οι
συνθήκες το επιτρέπουν.
•
Το ποσοστό των ατόμων που εγκαταλείπουν πρόωρα τη
σχολική εκπαίδευση πρέπει να είναι μικρότερο από 10%,
ενώ τουλάχιστον το 40% των νέων πρέπει να έχει πτυχίο τρι-
τοβάθμιας εκπαίδευσης.
•
Ο αριθμός των ατόμων που κινδυνεύουν από φτώχεια πρέ-
πει να μειωθεί κατά 20 εκατομμύρια.
Οι στόχοι αυτοί λειτουργούν αλληλένδετα και έχουν καθοριστι-
κή σημασία για τη γενικότερη επιτυχία του όλου εγχειρήματος.
Για να εξασφαλισθεί ότι κάθε κράτος μέλος θα προσαρμόσει τη
στρατηγική «Ευρώπη 2020» στις ιδιαιτερότητές του, η Επιτροπή
έχει προτείνει το μετασχηματισμό των στόχων της Ε.Ε. σε συγκε-
κριμένους εθνικούς στόχους. Καθόσον οι στόχοι που έχουν τε-
θεί αντανακλούν μεν τους άξονες προτεραιότητας της γενικότε-
ρης στρατηγικής, δηλαδή την
«έξυπνη, διατηρήσιμη και χω-
ρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη»
, αλλά το πεδίο τους είναι ευ-
ρύτερο και απαιτεί την άσκηση συγκεκριμένων πολιτικών από
τα κράτη μέλη, προκειμένου, δε, να διασφαλιστεί η επίτευξή
τους, απαιτείται μεγάλο φάσμα ανάληψης δράσεων και συντονι-
σμού σε εθνικό, ενωσιακό και διεθνές επίπεδο.
Η Επιτροπή προτείνει, επίσης,
επτά εμβληματικές πρωτο-
