ΙΟΥΝΙΟΣ 2013
ανάπτυξη
14
αδυναμίες της οικονομίας μας. Δεν είναι
το ζητούμενο να ξαναβγεί το κράτος στις
αγορές και να βρει δανεικά, για να αρχί-
σουμε, όπως παλιά, να καταναλώνουμε
αυτά που παράγουν άλλοι.
Το ζητούμενο είναι να αρχίσουμε να δημι-
ουργούμε εμείς τον εθνικό πλούτο που
χρειάζεται, για να αποκατασταθεί σταδιακά
το βιοτικό επίπεδο της ελληνικής κοινωνίας.
Κι αυτό μπορεί να γίνει μόνο αν καταφέ-
ρουμε να παράγουμε περισσότερα, καλύ-
τερα, διεθνώς εμπορεύσιμα και ανταγωνι-
στικά προϊόντα και υπηρεσίες. Αν καταφέ-
ρουμε να αυξήσουμε τα έσοδα της χώ-
ρας, όχι μέσα από το δανεισμό, αλλά μέ-
σα από τις εξαγωγές. Αν καταφέρουμε να
αξιοποιήσουμε καλύτερα τα πλεονεκτή-
ματα του τόπου μας, για να προσελκύ-
σουμε νέες παραγωγικές επενδύσεις, να
δημιουργήσουμε νέες θέσεις εργασίας.
Σε αυτή την προσπάθεια, η επιχειρηματι-
κότητα πρέπει να είναι δυναμικός πρωτο-
πόρος και όχι απρόθυμος ουραγός. Είναι
στη φύση της να λειτουργεί ως φορέας
και όχι ως πολέμιος της αλλαγής.
Η πολιτεία έχει ευθύνη να δημιουργήσει
τις προϋποθέσεις. Και είμαστε εδώ για να
τις διεκδικήσουμε. Με διάλογο, με προ-
τάσεις, ακόμα και με συγκρούσεις.
Είμαστε εδώ για να διεκδικήσουμε ένα
σταθερό και ανταγωνιστικό φορολογικό
σύστημα, μια πιο αποτελεσματική δημόσια
διοίκηση, λιγότερη κρατική παρέμβαση
στις αγορές, ένα ορθολογικό και σαφές νο-
μοθετικό πλαίσιο, περισσότερη διαφάνεια,
μεγαλύτερη επένδυση στην εκπαίδευση,
στην έρευνα και στην καινοτομία.
Όμως η μεγάλη πρόκληση παραμένει στα
δικά μας χέρια. Στα χέρια των επιχειρήσεων.
Είναι καιρός να καταλάβουμε ότι ο μόνος
δρόμος οδηγεί μπροστά. Είτε θα βρεθού-
με στην κόψη του κύματος, είτε θα το
αφήσουμε να μας καταπιεί.
Αν θέλουμε να επιβιώσουμε, πρέπει εμείς
πρώτοι να αλλάξουμε νοοτροπίες, να θέ-
σουμε νέους στόχους. Αν θέλουμε να βο-
ηθήσουμε την πατρίδα μας, πρέπει να
εστιάσουμε τις δυνάμεις μας σε ένα νέο,
υγιές, εξωστρεφές μοντέλο ανάπτυξης.
Οι επιχειρήσεις που βραβεύονται σήμερα
απέδειξαν ότι μπορούν να διαπρέψουν
υπηρετώντας αυτό ακριβώς το όραμα.
Η αναγνώριση και η ενθάρρυνση είναι το
λιγότερο που οφείλουμε, όχι μόνο στις
συγκεκριμένες, αλλά και σε εκατοντάδες
άλλες –μικρές και μεγάλες– επιχειρήσεις,
που δίνουν καθημερινά τη μάχη.
Από την πλευρά μας, ως επιμελητηριακή
κοινότητα, θεωρούμε ότι τους οφείλουμε
ακόμα καλύτερη εκπροσώπηση, ακόμα
πιο αποτελεσματικές υπηρεσίες. Γι’ αυτό και
ήδη καταρτίζουμε ολοκληρωμένη πρότα-
ση για την αναμόρφωση και τον εκσυγχρο-
νισμό του επιμελητηριακού θεσμού.
Δεν θα μπορούσαμε να κηρύττουμε την
αλλαγή του αναπτυξιακού υποδείγματος
της χώρας αν δεν φροντίζαμε να διορθώ-
σουμε και τις δικές μας αδυναμίες. Να αλ-
λάξουμε τις δικές μας δομές, το δικό μας
τρόπο λειτουργίας.
Ο επιμελητηριακός θεσμός είναι και θα εί-
ναι παρών στην προσπάθεια οικοδόμη-
σης μιας βιώσιμης παραγωγικής οικονομί-
ας. Θα συνεχίσει να είναι στην πρώτη
γραμμή, πιστός και χρήσιμος σύμμαχος
κάθε επιχειρηματικού κλάδου και ελληνι-
κής επιχείρησης που τολμά να αναμετρη-
θεί με το αύριο.
