ανάπτυξη
|
ΙΟΥΛΙΟΣ-ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2016
9
μοθετικό πλαίσιο.
l
Επέκταση και ενίσχυση των ηλεκτρονικών συναλλαγών με το
δημόσιο, για τη διευκόλυνση των επιχειρήσεων, αλλά και την
ενίσχυση της διαφάνειας: ηλεκτρονική υπογραφή, σύστημα
αυτοπληροφόρησης του δημοσίου κ.λπ.
l
Ταχύτερη και αποτελεσματικότερη διαδικασία απονομής δι-
καιοσύνης.
l
Σύγχρονο δίκτυο δημόσιων υποδομών, που υποστηρίζουν την
ανάπτυξη της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, όπως μεταξύ άλλων οι
υποδομές σε ψηφιακά δίκτυα και μεταφορές.
l
Επιτάχυνση και ολοκλήρωση των μεταρρυθμίσεων σε κρίσι-
μες αγορές, με άρση των περιορισμών και των στρεβλώσεων
που υπονομεύουν την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων.
l
Προώθηση των αποκρατικοποιήσεων, με αναπτυξιακά κριτή-
ρια.
l
Σχέδιο αξιοποίησης ακινήτων του δημοσίου, στο πλαίσιο
στρατηγικών συνεργασιών με ιδιώτες επενδυτές.
l
Σχέδιο αξιοποίησης ή και ανάπτυξης σημαντικών υποδομών
–όπως λιμάνια, αεροδρόμια, μαρίνες, οδικοί άξονες– σε συ-
νεργασία με ιδιώτες.
l
Με άλλα λόγια: χρειαζόμαστε 10 project σαν το Ελληνικό, για
να δοθεί ώθηση στην ανάπτυξη και να κινητοποιηθούν νέες
επενδύσεις».
Από την πλευρά της, η
κ. Κεφαλογιάννη
, αναλύοντας τις θέ-
σεις της Ν.Δ. ανέφερε:
Σε μια δύσκολη και ιδιαίτερα επιβαρυμένη συγκυρία, όπου
κυριαρχεί η προσπάθεια της κυβέρνησης να πείσει ότι η χώρα
μπαίνει σε μια περίοδο κανονικότητας, σε μια φάση ανάκαμψης,
το κλείσιμο της αξιολόγησης, η ψήφιση του αναπτυξιακού και
οι προπαγανδιστικές εξαγγελίες του πρωθυπουργού την περα-
σμένη εβδομάδα, δημιουργούν ένα τρίπτυχο του υποτιθέμενου
«αριστερού success story».
Θα μπορούσα εύκολα να τη χαρακτηρίσω κωμική αυτή την προ-
σπάθεια, αν δεν είχε τόσα τραγικά στοιχεία. Και αυτή η τραγικό-
τητα προκύπτει από την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας,
από την κατάσταση των ελληνικών νοικοκυριών.
Να ξεκινήσω με το πρώτο.
Είναι προφανέστατα θετική εξέλιξη που έκλεισε η αξιολόγηση
και εκταμιεύονται τα χρήματα. Μήνες τώρα, αυτό λέμε. Αν δού-
με όμως τους όρους, τις καθυστερήσεις, τις δεσμεύσεις που έχει
αναλάβει η ελληνική κυβέρνηση, τότε θα συνειδητοποιήσουμε
ότι πρόκειται για μια ιδιαίτερα δύσκολη κατάσταση.
Όπως πολύ καλά γνωρίζετε ο χρόνος δεν είναι ουδέτερος. Αυτό
το γνωρίζει καλά και ο υπουργός Οικονομικών, γι’ αυτό και «και-
γόταν» –κατά δήλωσή του– να κλείσει νωρίς την αξιολόγηση.
Κάτι που τελικά δεν κατάφερε.
Αποτέλεσμα αυτής της αργοπορίας, μαζί με την έλλειψη ενός
ευρύτερου σχεδίου, είναι η ελληνική οικονομία να βρίσκεται σε
μια διαρκή κατάσταση άπνοιας. Τα capital controls συνεχίζο-
νται, οι εισπράξεις από φόρους πέφτουν, η πραγματική οικονο-
μία βρίσκεται σε απόγνωση. Τίποτα, μα τίποτα, δεν δείχνει ότι
μπορεί να έλθει η ανάκαμψή της.
Για το θέμα του αναπτυξιακού, έχουν ειπωθεί τα περισσότερα.
Άτολμος, γραφειοκρατικός, με ταξικό και εκδικητικό χαρακτή-
ρα, δεν είναι σε θέση να προκαλέσει ένα ισχυρό θετικό σοκ στην
ελληνική οικονομία. Φυσικά κανένα νομοσχέδιο δεν μπορεί από
μόνο του να φέρει την ανάπτυξη. Ακόμα και το καλύτερο – το
οποίο στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν ήταν.
Η ανάπτυξη δεν έρχεται με άνωθεν εντολές. Η ανάπτυξη δεν
έρχεται με εύκολα λόγια και ευχάριστες υποσχέσεις. Λόγια που
περίσσευαν στην επικοινωνιακή φιέστα του πρωθυπουργού και
τις προπαγανδιστικές του εξαγγελίες. Επρόκειτο για ένα μείγμα
χιλιοειπωμένων πραγμάτων, με βάση όλο το μοντέλο ανάπτυξης
των προηγούμενων ετών. Δημόσια έργα και γενικές παρωχημέ-
νες αναφορές. Καμία καινούργια ιδέα, καμία δουλεμένη πρότα-
ση. Πώς θα μπορούσε άλλωστε.
Έχουμε μπροστά μας την πιο αντιμεταρρυθμιστική, την πιο
αντιαναπτυξιακή κυβέρνηση της μεταπολίτευσης. Και αυτό δεν
πρέπει να το ξεχνάμε.
Πώς αυτή η κυβέρνηση θα μπορέσει να φέρει την ανάπτυξη; Με
ποιους όρους; Με ποιες προϋποθέσεις;
Πολύ φοβάμαι όμως, ότι για όλα τα παραπάνω ρητορικά ερωτή-
ματα δεν υπάρχουν απαντήσεις.
Διότι η πραγματικότητα είναι ότι δεν πιστεύουν στην ανάπτυξη.
Πιστεύουν στον κρατικό παρεμβατισμό, στον κρατικό έλεγχο,
στο «κράτος αφέντη» που ελέγχει τους πάντες και τα πάντα.
Σε ένα μοντέλο γραφειοκρατικό, ακραίου παρεμβατισμού και
ασφυκτικής ρύθμισης.
Ανάπτυξη σημαίνει ιδιωτική πρωτοβουλία, αποκρατικοποιή-
σεις, εξωστρέφεια, αξιοποίηση δημόσιας περιουσίας, λιγότερο
κράτος, περισσότερη δημιουργικότητα και ελευθερία.
Για αυτό και οι διαφορές μας είναι τεράστιες. Εύκολα αναγνωρί-
σιμες με την πρώτη ματιά.
Εμείς πιστεύουμε ότι η ανάπτυξη έρχεται με κανόνες που τη-
ρούνται από όλους, με κανόνες αποδεκτούς από τον σύγχρονο
κόσμο, που σέβονται τις αρχές της ελεύθερης αγοράς, αλλά και
τους θεσμούς. Η ανάπτυξη έρχεται με αξιόπιστες κυβερνήσεις
που εργάζονται για το κοινό καλό, και όχι για τα νέα πελατειακά
δίκτυα που χτίζονται. Έρχεται με σχέσεις εμπιστοσύνης μεταξύ
κυβέρνησης, επιχειρηματικότητας και εργαζομένων.
Ποιος αλήθεια θα επενδύσει σε μια χώρα χωρίς σταθερό φορο-
λογικό καθεστώς; Χωρίς να εμπιστεύεται κράτος, θεσμούς, υπη-
ρεσίες, κοινωνικούς εταίρους;
Η πολύτιμη έννοια της εμπιστοσύνης χτίζεται με πολύ κόπο και
μεγάλη προσπάθεια. Αυτή την εμπιστοσύνη, που στηρίζεται
στο στοιχείο της αλήθειας, θέλουμε να χτίσουμε μαζί σας.
Τόσο με το πρόγραμμά μας για μια νέα αρχή, για μια νέα Ελλά-
δα, όσο και με την αντιπολίτευσή μας, με τη γενικότερη στάση
μας το επόμενο διάστημα.
Η κρίση μάς δίδαξε ότι τίποτα δεν κρύβεται κάτω από το χαλί.
Τίποτα δεν μπορεί να γίνει σωστά χωρίς την ειλικρίνεια, χωρίς
την αμοιβαία κατανόηση μεταξύ όλων των εταίρων.
Τίποτα δεν μπορεί να γίνει σωστά αν δεν μιλήσουμε τη γλώσσα
της αλήθειας.
