ανάπτυξη
|
ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2015
9
του μεικτού μισθού ενός εργαζόμενου πάει σε φόρους και ασφα-
λιστικές εισφορές. Και το κόστος αυτό σχεδιάζουν να το αυξή-
σουν ακόμα περισσότερο, για να καλυφθεί η μαύρη τρύπα των
ταμείων. Με αυτή την τακτική όμως, θα καταλήξουμε να μην
υπάρχουν ούτε επιχειρήσεις, ούτε εργαζόμενοι για να πληρώ-
νουν εισφορές.
Προτάσεις εναλλακτικές και για τη φορολογία και για το ασφα-
λιστικό υπάρχουν. Με ισοδύναμα δημοσιονομικά αποτελέσματα.
Τις έχουμε μελετήσει και τις έχουμε καταθέσει επανειλημμένα.
Ελπίζουμε ότι αυτή τη φορά τουλάχιστον, θα τις αξιοποιήσουν.
Για να επιβιώσει ο ιδιωτικός τομέας, για να προσελκύσουμε
κεφάλαια και επενδύσεις, χρειαζόμαστε ένα σταθερό και αντα-
γωνιστικό φορολογικό σύστημα. Με συντελεστή φορολογίας
για τις επιχειρήσεις στο 29% και με Φ.Π.Α. στα ύψη, δεν πάμε
πουθενά.
Τρίτο ζητούμενο για την ανάπτυξη: να ξεπαγώσει το επεν-
δυτικό τοπίο.
Εδώ και ενάμιση χρόνο περιμένουμε την προκήρυξη του νέου
επενδυτικού νόμου.
Στο μεταξύ, το 75% και πλέον των σχεδίων που είχαν ενταχθεί
στους προηγούμενους δύο επενδυτικούς νόμους, παραμένουν
ανενεργά. Από τη μια έχουμε την αδυναμία των επιχειρήσεων να
βρουν κεφάλαια από τις τράπεζες και από την άλλη τις γνωστές
καθυστερήσεις του κράτους στις επιθεωρήσεις και στην καταβο-
λή των επιχορηγήσεων.
Από το Ε.Σ.Π.Α. περιμένουμε επίσης να ξεκινήσει η δημοσίευ-
ση προγραμμάτων για μικρότερα επενδυτικά σχέδια. Τώρα μά-
λιστα, που η κοινοτική χρηματοδότηση ανέρχεται στο 100% των
προγραμμάτων, δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για περαιτέρω
καθυστερήσεις.
Είναι καιρός να βγούμε από τη χειμερία νάρκη. Να ενεργοποιηθεί
άμεσα ο επενδυτικός νόμος, με ένα νέο πλαίσιο που θα ανταποκρί-
νεται στις ανάγκες της αγοράς. Ένα πλαίσιο που θα κάνει ένα βήμα
πιο πέρα από τη λογική της επιχορήγησης. Και θα προσφέρει νέα
εργαλεία στις επιχειρήσεις, όπως: επιδότηση τόκων για μεσομα-
κροπρόθεσμα δάνεια, φορολογικές απαλλαγές κ.ά.
Χρειάζεται επίσης αύξηση των ανώτερων ποσοστών ενίσχυσης,
ώστε να λαμβάνονται υπόψη τα πρόσφατα στοιχεία του Α.Ε.Π.
Και τέλος πρόβλεψη για την ενίσχυση επενδυτικών σχεδίων τα
οποία έχουν ξεκινήσει την υλοποίησή τους από 1-7-2014, ώστε
να καλυφθεί η ανυπαρξία θεσμικού πλαισίου ενίσχυσης τους τε-
λευταίους 20 μήνες.
Αντίστοιχα, στο Ε.Σ.Π.Α.: ζητάμε ειδικές προβλέψεις για την
ενίσχυση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και της καινοτό-
μου επιχειρηματικότητας. Με μηχανισμούς όπως τα κεφάλαια
επιχειρηματικών συμμετοχών, οι επιχειρηματικοί άγγελοι,
προγράμματα δανειοδότησης με ευνοϊκούς όρους, και startup
funds σε δυναμικούς τομείς όπως οι νέες τεχνολογίες, η αγρο-
τική παραγωγή κ.λπ.
Τέταρτο ζητούμενο για την ανάπτυξη:
Η αξιοποίηση των
εθνικών και κοινοτικών αναπτυξιακών κονδυλίων
θα πρέπει να
ακολουθήσει έναν ξεκάθαρο εθνικό σχεδιασμό.
Πρέπει να συμφωνήσουμε σε έναν οδικό χάρτη για την ανάπτυ-
ξη. Ένα χάρτη με μακρόπνοο προσανατολισμό, που δεν θα κα-
ταργείται με κάθε αλλαγή κυβέρνησης.
Θέλουμε ένα σχέδιο που θα αξιοποιεί τα συγκριτικά πλεονεκτή-
ματα της χώρας.
Με τη δημιουργία νέων καινοτόμων βιομηχανιών, που θα παρά-
γουν διεθνώς ανταγωνιστικά προϊόντα.
Με τη διαφοροποίηση και την αναβάθμιση της παραγωγής του
παραδοσιακού βιομηχανικού χώρου, ώστε η ανταγωνιστικότητά
του να μη στηρίζεται αποκλειστικά στο κόστος.
Με την ενίσχυση και την ανάδειξη νέων, εξωστρεφών κλάδων
υψηλής προστιθέμενης αξίας.
Τουρισμός, ενέργεια, γεωργικές καλλιέργειες, αγροτική παρα-
γωγή και μεταποίηση τροφίμων, εμπόριο και εμπορευματικές
μεταφορές: είναι βασικοί κλάδοι στους οποίους πρέπει να εστι-
αστούν πόροι και επενδύσεις, ώστε να μεγιστοποιηθεί το όφελος
για την οικονομία και την απασχόληση. Διαφορετικά, θα κατα-
λήξουμε πάλι να σπαταλάμε πολύτιμους πόρους σε διάσπαρτες
και αποσπασματικές δράσεις, οι οποίες δεν αθροίζουν πουθενά.
Πέμπτο και βασικό ζητούμενο για την ανάπτυξη: βελτίω-
ση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος.
Όλα αυτά τα χρόνια, μεταρρυθμίσεις ακούμε και μεταρρυθμίσεις
δεν βλέπουμε. Αντίθετα, έχουμε δει προχειρότητες και μπαλώ-
ματα της τελευταίας στιγμής, για να κλείσει κάθε φορά η αξιολό-
γηση από τους δανειστές. Από την επόμενη μέρα τα μπαλώματα
ξηλώνονται και οι προχειρότητες μένουν.
Ας καταλάβουμε ότι οι μεταρρυθμίσεις στο κράτος και στην
οικονομία δεν είναι μνημονιακές υποχρεώσεις, αλλά εθνική
αναγκαιότητα. Χωρίς αυτές δεν μπορούμε να κάνουμε ούτε ένα
βήμα μπροστά.
Δεν μπορούμε να πάμε μπροστά αν δεν προχωρήσει η διοικη-
τική μεταρρύθμιση: με μείωση των δημοσίων φορέων, με δι-
αμόρφωση σύγχρονων οργανογραμμάτων, με ποιοτικούς και
