ανάπτυξη
|
ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2015
8
ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ
Δ
χορτάσαμε από υποσχέσεις και ευχολόγια.
Θέλουμε πράξεις για την ανάπτυξη. Εδώ και τώρα.
Ποιες είναι αυτές οι πράξεις;
Πρώτη και σημαντικότερη: να αποκατασταθούν η λει-
τουργία του τραπεζικού συστήματος και οι ροές χρημα-
τοδότησης της πραγματικής οικονομίας.
Μετράμε ήδη
χρόνια από τότε που η στρόφιγγα του δανεισμού έκλεισε για
τη συντριπτική πλειοψηφία των ελληνικών επιχειρήσεων. Και
όσες κατάφεραν να δανειστούν μέσα σε αυτό το διάστημα, το
έκαναν με δυσβάσταχτο κόστος. Ένα κόστος που γονατίζει την
ανταγωνιστικότητά τους και απειλεί ακόμα και την ίδια τους την
επιβίωση.
Τα γνωρίζετε καλύτερα από εμένα: πόσες επιχειρήσεις έχουν
μέχρι τώρα κλείσει επειδή δεν άντεξαν, και πόσες από αυτές που
επιβιώνουν λειτουργούν αποκλειστικά και μόνο για να εξυπηρε-
τούν το δανεισμό τους.
Αυτή η κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί. Δεν πάει άλλο. Δεν
μπορεί η ελληνική οικονομία να λειτουργήσει χωρίς ρευστότητα
από τις τράπεζες. Δεν μπορεί η ελληνική επιχείρηση να δανείζεται
με τριπλάσιο επιτόκιο σε σύγκριση με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο.
Αυτό που έγινε με την ανακεφαλαιοποίηση, ήταν να εξασφα-
λιστεί η βιωσιμότητα του τραπεζικού συστήματος. Να αποτρα-
πούν, με άλλα λόγια, τα χειρότερα.
Δεν αρκεί όμως η ανακεφαλαιοποίηση για να επιστρέψει η ρευ-
στότητα. Για να γίνει αυτό χρειάζεται καταρχάς να επιστρέψουν
καταθέσεις. Κάτι που με τη σειρά του προϋποθέτει σταθερότητα,
σοβαρή διακυβέρνηση, δημοσιονομική εξυγίανση και μεταρ-
ρυθμίσεις. Διαφορετικά, κανένας καταθέτης δεν θα πειστεί να
ξαναβάλει τα χρήματά του στις ελληνικές τράπεζες.
Πρέπει επίσης να δοθεί λύση στο θέμα των μη εξυπηρετούμε-
νων δανείων. Με προσεκτικό σχεδιασμό, για να στηριχθούν βιώ-
σιμες επιχειρήσεις και θέσεις εργασίας. Να στηριχθεί ο έντιμος
επιχειρηματίας που αγωνίζεται να τα βγάλει πέρα, και όχι ο επι-
τήδειος που βολεύεται σε βάρος των υπολοίπων.
Είναι σαφές ότι τόσο στον τομέα των επιχειρηματικών, όσο και
των στεγαστικών δανείων, δεν υπάρχουν εύκολες λύσεις. Πρέ-
πει όμως να λήξει η εκκρεμότητα, ώστε να απελευθερωθεί ρευ-
στότητα για τη χρηματοδότηση της οικονομίας.
Δεύτερη βασική προϋπόθεση για να επιστρέψουμε στην
ανάπτυξη: να σταματήσει η φορολογική αφαίμαξη του
ιδιωτικού τομέα.
Οι φορολογούμενοι δεν αντέχουν άλλο να
πληρώνουν το λογαριασμό, για να συντηρείται ένα κράτος που
ακόμη δεν μπορεί να βάλει σε τάξη τις ανάγκες και τις δαπάνες
του. Ούτε, βέβαια, θα λυθεί το ασφαλιστικό –που εδώ και τριά-
ντα χρόνια κάνουν ότι δεν βλέπουν οι κυβερνήσεις– στις πλάτες
των επιχειρήσεων και των εργαζομένων. Σήμερα, το 50% πλέον
