ανάπτυξη
|
ΜΑΪΟΣ 2014 33
φασισμένους υπερασπιστές». Κι αν στις
προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις
η αδιευκρίνιστη ψήφος κατέληγε κυρίως
στη στήριξη του πρώτου κόμματος, τώρα
είναι πολύ πιθανόν αυτό να ανατραπεί,
χωρίς ωστόσο να διαφαίνεται άνοδος της
ισχύος των μικρών κομμάτων.
Διεύρυνση
Η αποτελεσματικότητα των κυβερνητι-
κών πρωτοβουλιών σε οικονομικό επίπε-
δο, που κορυφώθηκε με την επάνοδο της
χώρας στις διεθνείς αγορές χρήματος και
μένει να αποτυπωθεί στην πραγματική οι-
κονομία, αποτελεί κυρίως οδηγό για κόμ-
ματα πέραν των στενών «γραμμών» του
παρελθόντος και όχι τόσο για κυβερνή-
σεις συνεργασίας. Ο πρωθυπουργός έχει
ήδη προαναγγείλει τη δημιουργία μιας
Νέας Ελλάδας μετά τις ευρωεκλογές, με
τη συμμετοχή φορέων από όλο το πολιτι-
κό φάσμα, πλην των άκρων. Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α.
ενθυλακώνει πλήθος αριστερών συνι-
στωσών, ενώ το ΠΑ.ΣΟ.Κ. κατέρχεται
από τώρα ως συνασπισμός ρευμάτων της
κεντροαριστεράς («Ελιά») στις ευρωε-
κλογές. Ομοίως το απολιτίκ Ποτάμι, οι
Ανεξάρτητοι Έλληνες και η ΔΗΜ.ΑΡ.
Ωστόσο δεν πρέπει να παρακάμπτονται
τα κόμματα με σαφή ιδεολογική αναφο-
ρά, όπως το Κ.Κ.Ε. και η Χρυσή Αυγή, τα
οποία βάσει των μετρήσεων απηχούν αρ-
κετά τις προτιμήσεις της κοινής γνώμης.
Υπό αυτές τις συνθήκες η χώρα οδηγείται
στις διπλές κάλπες της 18ης και 25ης Μα-
ΐου, με ορισμένους πολιτικούς αναλυτές
να πιστεύουν ότι αν δεν μεσολαβήσουν
σοβαρά τυχαία γεγονότα-«ατυχήματα»,
ενδέχεται να μετριαστεί η συνειδησιακή
ένταση της κρίσιμης εκλογικής μάζας
που καθορίζει το εκλογικό αποτέλεσμα.
Βέβαια αυτό δεν συνέβη στις ευρωεκλο-
γές του 2009, όταν η Ν.Δ. έχασε με δια-
φορά 4,3% από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. Μόνο που
τότε δεν είχαν προηγηθεί άλλες κάλπες,
όπως τώρα οι δημοτικές-περιφερειακές,
ούτε η συγκυρία ήταν ίδια, καθώς η Ελ-
λάδα μπορεί να αντιμετώπιζε τη διεθνή
οικονομική κρίση χωρίς μνημόνια, αλλά
περιδινούνταν σε κύκλο σκανδαλολογίας
(υποθέσεις Βατοπεδίου, Siemens, «Δε-
κεμβριανά» 2008 κ.λπ.).
Συνταγματικές αλλαγές
Αναμφίβολα οι εκλογές και τα συμπερά-
σματα που θα εξαχθούν από αυτές μο-
νοπωλούν το ενδιαφέρον της πολιτικής
ατζέντας της περιόδου, εξίσου όμως κα-
θοριστικές, σε βάθος δεκαετίας τουλάχι-
στον, είναι οι αποφάσεις που θα ληφθούν
τώρα για την επόμενη αναθεωρητική
Βουλή, με βάση τις προτεινόμενες από
τον Αντώνη Σαμαρά αλλαγές σε βασι-
κά σημεία του Συντάγματος. Πέραν της
απευθείας εκλογής του προέδρου της
Δημοκρατίας από το λαό, ο κ. Σαμαράς
αναζητεί τρόπους διασφάλισης της τετρα-
ετούς θητείας της εκάστοτε κυβέρνησης.
Χαρακτηριστικό της καταστρατήγησης
της «επίκλησης σπουδαίου εθνικού λό-
γου» αποτελεί το γεγονός ότι από το 1985
που εφαρμόστηκε το πρωθυπουργοκε-
ντρικό σύστημα και ψαλιδίστηκαν οι αρ-
μοδιότητες του προέδρου της Δημοκρα-
τίας, μία μόνο κυβέρνηση κατάφερε να
εξαντλήσει σχετικώς την τετραετία. Ήταν
εκείνη του κ. Σημίτη, ο οποίος επανεξελέ-
γη πρωθυπουργός τον Απρίλιο του 2000
και έστησε εθνικές κάλπες το Μάρτιο του
2004, ένα μήνα πριν από την ολοκλήρωση
της κανονικής κυβερνητικής περιόδου.
Όσον αφορά τη θητεία του προέδρου της
Δημοκρατίας, η πρόταση του κ. Σαμαρά
θέλει τον πρόεδρο να εκλέγεται για πε-
νταετή θητεία και η εκλογή του να συμπί-
πτει π.χ. με τις ευρωεκλογές. Θα του δο-
θούν εξουσίες αντίστοιχες αυτών του προ
του 1985 Συντάγματος, που θα λειτουργή-
σουν εξισορροπητικά για το πολιτικό σύ-
στημα και θα ακυρώσουν τη δυνατότητα
της αντιπολίτευσης να εκβιάζει εθνικές
κάλπες λόγω της προεδρικής εκλογής.
Προβλέπεται επίσης ασυμβίβαστο με-
ταξύ της ιδιότητας του υπουργού και του
βουλευτή, καθιέρωση σταθερού εκλο-
γικού συστήματος με την πρόβλεψη ότι
η αλλαγή του απαιτεί πλειοψηφία των
3/5 της Βουλής, και συγκρότηση ενός
νέου επιτελικού κυβερνητικού σχήματος
(σ.σ. και μέσω της εκλογής με αυξημένη
πλειοψηφία υπηρεσιακών υφυπουργών
Προϋπολογισμού και Εξωτερικών, πε-
νταετούς θητείας). Η πρόταση της Ν.Δ.
περιλαμβάνει και πρόταση για όριο θητεί-
ας (δύο τετραετίες) για τον πρωθυπουρ-
γό, τους άρχοντες της αυτοδιοίκησης και
τους συνδικαλιστές, αλλά και για τη μεί-
ωση του αριθμού των βουλευτών. Πέραν
των παραπάνω, στο πακέτο προβλέπονται
η αναθεώρηση της διάταξης για την ασυ-
λία των βουλευτών ώστε να περιοριστεί
αποκλειστικά στα όρια της άσκησης των
κοινοβουλευτικών καθηκόντων τους και
η κατάργηση βουλευτικών προνομίων
που δεν έχουν σχέση με τα καθήκοντά
τους, ενώ ιδιαίτερη σημασία αποδίδουν
οι συγγραφείς των γαλάζιων προτάσεων
στην ίδρυση Συνταγματικού Δικαστηρί-
ου. Παράλληλα, κυρίαρχη θέση θα έχει
και η ανάγκη αναθεώρησης του άρθρου
για την ίδρυση μη κρατικών πανεπιστη-
μίων. Το επίμαχο άρθρο 16 αποτελεί από
τις αρχές της περασμένης δεκαετίας πε-
δίο σφοδρής αντιπαράθεσης μεταξύ των
κομμάτων, στερώντας έως σήμερα την
αναβάθμιση της ανταγωνιστικότητας και
της ποιότητας της ανώτατης εκπαίδευσης
στη χώρα μας.
