16
17
ΑΡΘΡΟ
Το διεθνές
εμπόριο οίνου
και η Διαιτησία
Ο
Ιωάννης Π. Αχιλλιάς
, είναι Υπ. Διδά-
κτωρ της Νομικής Σχολής του Εθνικού και
Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών,
Δικηγόρος-Διεθνολόγος, Διαπιστευμένος
Διαμεσολαβητής, μέλος του καταλόγου Δι-
αμεσολαβητών του Ε.Β.Ε.Α, και Σύμβουλος
Εμπορικών και Εξαγωγικών Εταιριών
Το τριήμερο 2 έως 4 Οκτωβρίου 2015, στη Σαντο-
ρίνη, νησί που είναι γνωστό διεθνώς για τη σπάνια
φυσική ομορφιά του αλλά και την πλούσια και ξε-
χωριστή οινική του παράδοση, ελάβε χώρα για φέ-
τος, το ετήσιο συνέδριο της AIDV.
Τι είναι η AIDV ;
Η
AIDV
[Association
Internationale des Juristes
du Droit de la Vigne et du
Vin - International Wine
Law Association] είναι η
Διεθνής Ένωση Νομικών για το Δίκαιο της Αμπέλου
και του Οίνου. Πρόκειται, δηλαδή, για έναν Διεθνή
Οργανισμό με έδρα το Παρίσι, που τα μέλη του -δι-
απρεπείς νομικοί απ’ όλο τον κόσμο- ασχολούνται
με κάθε νομικό ή δικαιικό ζήτημα, που μπορεί να
προκύπτει σε θεωρητικό ή πρακτικό επίπεδο από
την καλλιέργεια της αμπέλου, την παραγωγή κρα-
σιού και το εμπόριό του διεθνώς. Είναι δε η AIDV
ο Οργανισμός που καλύπτει από πλευράς νομικής
υποστήριξης τον OIV [Organisation Internationale
de la Vigne et du Vin - Διεθνής Οργανισμός Αμπέ-
λου και Οίνου], τον Διακυβερνητικό δηλαδή Οργα-
νισμό που στόχο έχει να ρυθμίζει σε διθνές επίπεδο
τα σχετικά ζητήματα.
Ο γράφων είχε την τύχη, ως νεόλεκτο μέλος της
AIDV, να συμμετέχει στο εν λόγω ετήσιο συνέδριο,
το θέμα του οποίου ήταν: «Παγκόσμια οινική αγο-
ρά, Παγκόσμιο Οινικό Δίκαιο;».
Εμπόριο Οίνου και Επίλυση Διαφορών
Μεταξύ των πολλών άλλων ενδιαφερόντων ζητη-
μάτων που εθίγησαν, ήταν και οι τάσεις που παρα-
τηρούνται και τα έθη που ισχύουν κατά την Επί-
λυση Διαφορών στο πεδίο του Διεθνούς Οινικού
Εμπορίου.
Η εισήγηση, με πρωτότυπο τίτλο: «International
Trade Disputes in the Wine Sector: Negotiations,
Arbitration and Court Proceedings» αναπτύχθη-
κε από τους έγκριτους ομιλητές Peter Brody και
Emmanuel Baund και μεταξύ των άλλων σημείων
που αξίζει να προσεχθούν, είναι τα εξής, [έχοντας
ως «πρότυπο αναφοράς» την αμερικανική δικαιϊκή
πρακτική, ως επί το πλείστον]:
◗
Η θέσπιση υποχρεωτικής ρήτρας διαιτησίας εί-
ναι πολύ κοινή πρακτική πλέον, ειδικά σε συμβά-
σεις [διεθνούς] διανομής:
Η υπαγωγή της οποιασδήποτε διαφοράς στη διαι-
τησία, ειδικά αν αυτή [η διαφορά] προκύπτει από
«διεθνή» σύμβαση [ ή όπως λέμε στη νομική γλώσ-
σα «σύμβαση με στοιχεία αλλοδαπότητας»], λύ-
νει αυτομάτως πολλά ζητήματα που διαφορετικά
μπορεί να αποδειχθούν ακανθώδη και χρονοβόρα,
όπως π.χ. το ποιά δικαστήρια είναι αρμόδια να επι-
λύσουν μία διαφορά που τυχόν θα προκύψει από
τη σύμβαση, ποιό [δικονομικό] δίκαιο θα εφαρ-
μοστεί στη διαδικασία, και κυρίως παρέχει την δυ-
νατότητα ύπαρξης δικαστικής απόφασης σε πολύ
συντομότερο του συνήθους χρονικό διάστημα, με
άνεση διαδικασίας και απόρρητο.
◗
Συνηθέστατα προτιμώνται θεσμοθετημένες Δι-
αιτησίες είτε ΕθνικώνΦορέωνόπως τηςAmerican
Arbitration Association [AAA] είτε Διεθνών, όπως
το International Chamber of Commerce [ICC] ή
το International Centre for Dispute Resolution
[ICDR, ο Διεθνούς εμβελείας «αδελφός» Οργανι-
σμός του ΑΑΑ].
Σε αντίθεση με την ad hoc Διαιτησία [διαιτησία
δηλαδή που συστήνεται μια φορά «επί τούτω» με
βάση τα οριζόμενα στο Δικονομικό Δίκαιο ενός
Κράτους, για να αποφανθεί επί συγκεκριμένης δι-
αφοράς], οι θεσμοθετημένες Διαιτησίες που λει-
τουργούν στο πλαίσιο κάποιου Οργανισμού, έχουν
το πλεονέκτημα της οργανωτικής υποδομής, με
γραμματείες σε πλήρη και μόνιμη λετουργία, και
με κανονισμό Λειτουργίας, ο οποίος καλύπτει τα
όποια κενά των γενικών [κρατικών] δικονομικών
πλαισίων, επιλύοντας πολλές φορές ζητήματα που
παρουσιάζονται «αναπάντεχα» [;] κατά την εξέλιξη
της διαδικασίας.
Επίσης, οι θεσμοθετημένες διαιτησίες είθισται
να παρέχουν προδιατυπωμένη σε ολοκληρωμέ-
νη μορφή την «ρήτρα υπαγωγής στην Διαιτησία»
τους, καλύπτοντας και προβλέποντας στη διατύ-
πωσή της, όλα τα απαραίτητα στοιχεία για να είναι
ρήτρα πλήρης στη διατύπωσή της, και κατ’ άμεση
συνέπεια λειτουργική.
◗
Επισημάνθηκε η δυνατότητα υπαγωγής της δι-
αφοράς στη Διαιτησία εκ των υστέρων.
Διαφορά που προκύπτει από σύμβαση στην οποία
δεν έχει προβλεφθεί ρήτρα διαιτησίας κατά την
σύναψή της, μπορούν τα συμβαλόμενα μέρη να
την υπαγάγουν σε διαιτησία, εάν συνυπογράψουν
εκ των υστέρων συμφωνία υπαγωγής σε Διαιτησία,
στο κείμενο της οποίας να περιλαμβάνονται υπο-
χρεωτικά:
s
ο Φορέας που [θα] εποπτεύει το Διαιτητικό Δι-
καστήριο.
s
οι κανόνες Διαιτησίας που θα εφαρμοστούν [του
ανωτέρω φορέα ή άλλοι]
s
περιληπτική περιγραφή της των ουσιαστικών
