ανάπτυξη
|
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2015 27
ΤΗΝ ΏΡΑ ΠΟΥ ΓΡΆΦΟΝΤΑΙ ΑΥΤΈΣ ΟΙ ΓΡΑΜΜΈΣ ΑΠΟΜΈΝΟΥΝ
ΜΌΛΙΣ ΠΈΝΤΕ ΗΜΈΡΕΣ ΠΡΙΝ ΑΠΌ ΤΙΣ ΚΡΊΣΙΜΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΝΕΌΤΕΡΗ
ΠΟΛΙΤΙΚΉ ΕΛΛΗΝΙΚΉ ΙΣΤΟΡΊΑ ΕΚΛΟΓΈΣ, ΣΤΙΣ 25 ΙΑΝΟΥΑΡΊΟΥ.
Γ
ιατί σ’ αυτές τις εκλογές θα κριθεί ποια κυβέρνηση
θα διαπραγματευθεί το μείζον ζήτημα του ελληνικού
χρέους, που αποτελεί πραγματικά θηλιά στο λαιμό
του ελληνικού λαού όχι μόνο σήμερα, αλλά και για
τις επόμενες γενιές.
Οι δύο βασικοί μονομάχοι της εξουσίας, η Ν.Δ. και ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α.,
στην ουσία των λεγομένων τους δεν διαφέρουν και πολύ. Έχουν
τοποθετηθεί επισήμως υπέρ της παραμονής της Ελλάδας στην
ευρωζώνη και παράλληλα επιθυμούν μια καλύτερη ρύθμιση
για το χρέος.
Γι’ αυτό και προκαλεί εντύπωση, τουλάχιστον σε ορισμένους,
ότι καθ’ όλη τη διάρκεια των προηγούμενων μηνών τα δυο κόμ-
ματα εξουσίας σε καμιά περίπτωση δεν προσπάθησαν να αμ-
βλύνουν τις διαφορές τους, αντιθέτως με κάθε ευκαιρία έριχναν
λάδι στη φωτιά της αντιπαράθεσης:
Η Νέα Δημοκρατία ακολουθώντας την τακτική του εκφοβισμού
των ψηφοφόρων για το τι πρεσβεύει ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και τι θα συμβεί
αν αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας. Ποντάροντας στο φόβο.
Και ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. διογκώνοντας τις ευθύνες της Νέας Δημο-
κρατίας για τα αποτελέσματα των μνημονίων, προκειμένου να
«φουντώσει», να εξοργίσει όσο περισσότερο μπορεί τους πολί-
τες για τις δυστυχίες που τους βρήκαν. Ποντάροντας στην οργή.
Στο παιχνίδι αυτό δυστυχώς μπήκαν και τα λεγόμενα μικρότερα
κόμματα. Δεξιόστροφα και αριστερόστροφα. Κανένα, μα απο-
λύτως κανένα δεν ακολούθησε μια πολιτική ή έστω μια ρητο-
ρική που θα ωθούσε τον πολιτικό κόσμο στη σύγκλιση, για να
βρεθεί μια κοινή συνισταμένη για την επίλυση των τεράστιων
προβλημάτων της χώρας.
Επειδή τα ελληνικά κόμματα δυστυχώς ποντάρουν στην αρ-
νητική ψήφο. Η Νέα Δημοκρατία ζητεί να καταψηφιστεί
ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. για να μην οδηγηθεί η χώρα εκτός Ε.Ε. και ο
ΣΥ.ΡΙΖ.Α. ζητά να καταψηφιστεί η Νέα Δημοκρατία για να αλ-
λάξει η στάση της Ε.Ε. απέναντι στην Ελλάδα.
Φυσικά και υπάρχει η χρυσή τομή. Και τα δύο μπορούν να
συμβούν. Και να παραμείνουμε στην Ευρώπη και στο ευρώ,
και να πείσουμε τους Ευρωπαίους ότι δικαιούμαστε καλύτερης
αντιμετώπισης. Και τη χρυσή αυτή τομή θα έπρεπε ήδη να την
έχουν βρει τα πολιτικά κόμματα και να την έχουν ήδη μετουσι-
ώσει σε μια εθνική πολιτική.
Αυτή τη στάση περίμεναν οι πολίτες από τους πολιτικούς σχη-
ματισμούς που διεκδικούν την εκπροσώπησή τους.
Φαίνεται, όμως, ότι το ζητούμενο των ψηφοφόρων δεν είναι το
ίδιο με των πολιτικών τους ταγών.
Οι πολίτες θέλουν λύσεις στα προβλήματά τους πραγματικές,
εφαρμόσιμες, και κυρίως να δουν ότι οι πολιτικοί τους μπορούν
να ομονοήσουν για τα αυτονόητα.
Αυτό που ενδιαφέρει την ελληνική κοινωνία είναι με ποιον τρό-
πο η οικονομία θα καταφέρει να βγει από την ύφεση και πώς θα
ενισχυθεί το κοινωνικό κράτος.
Πώς θα αποκατασταθούν οι βαθιές πληγές που άνοιξε η κρίση,
τόσο στην αγορά, όσο και στην κοινωνία. Ρεαλιστικά και ουσι-
αστικά. Χωρίς αφορισμούς από τους μεν και εκφοβισμό από
τους δε.
Όποιος κι αν είναι ο νικητής των εκλογών, θα πρέπει να κατα-
νοήσει ότι οι λαοί δεν κυβερνώνται ούτε με το φόβο ούτε με την
οργή.
Οι κυβερνήσεις και οι ηγέτες που κερδίζουν την εμπιστοσύνη
και το σεβασμό των λαών τους βασίζονται στην αλήθεια, στην
εργατικότητα, στη δικαιοσύνη, στην κοινωνική ευαισθησία,
στην αναγνώριση θεσμών και αξιών, στην εθνική συνείδηση.
Και πάνω απ’ όλα ακολουθούν το αρχαίο ρητό «η ισχύς εν τη
ενώσει», ιδιαίτερα όταν υπάρχουν εθνικοί κίνδυνοι.
Οι λαοί δεν κυβερνώνται ούτε με
το φόβο ούτε με την οργή
